ul. Regle 13
34-500 Zakopane
tel. (18) 201 30 86
e-mail: siostrykdjzakopane@poczta.fm
KRÓTKA HISTORIA ISTNIENIA DOMU ZAKONNEGO W ZAKOPANEM
Miasto Zakopane leży u stóp Tatr nad kilkoma potokami, których wody wpadają do rzeki Zakopianka, dopływu Białego Dunajca. Jest najwyżej położonym miastem Polski w województwie małopolskim, siedzibą powiatu tatrzańskiego. W granicach administracyjnych miasta znajduje się część Tatr (z najwyższym punktem jakim jest wierzchołek Świnicy – 2301 m n.p.m.).
To malowniczo położone miasteczko wybrał sobie Boży Pastuszek na swoje mieszkanie i tak pokierował biegiem wydarzeń, że sprowadził i tu Karmelitanki Dzieciątka Jezus, mimo wielości męskich i żeńskich zgromadzeń zakonnych, jakie już tutaj ma.
„Zanim obecny dom stał się własnością Sióstr – opowiada jedna ze starszych osób – miało miejsce ciekawe zdarzenie: Obok tego domu pasłam na górce krowy. Okolica była pusta, nie zamieszkana, w pobliżu stał tylko ten jeden dom. Pod wieczór położyłam się na łące i zdrzemnęłam. We śnie ujrzałam zakonnika w kapturze na głowie, który szedł od strony lasu, z oznakami wielkiej pokory, a podchodząc do tego domu, uklęknął przed nim. Następnie został uniesiony w górę, zatrzymując się nad tym domem. Za chwilę zniknął, pozostała na niebie tylko chmurka, na jej tle pojawił się Pan Jezus promienny w swej jasności, otoczony blaskiem i chwałą. Po tym widzeniu ocknęłam się i upadłam na kolana. Od razu zrozumiałam, że tu będzie kiedyś kościół„.
Fundatorem naszego domu jest Rodzina Klus: Stefania, jej mąż Bronisław – z zawodu lekarz oraz syn Krzysztof i Maria Grzebieniowska Węglowska. Rodzice Krzysia z powodu jego poważnej choroby zastanawiali się nad stałą opieką dla syna oraz ewentualnym oddaniem go do domu dziecka. O tym problemie rozmawiali z siostrami karmelitankami bosymi. Niestety, siostry nie mogły podjąć się tego zadania.
Po rozmowie z ówczesnym prowincjałem karmelitów bosych ojcem Anzelmem Gądkiem, dnia 25 października 1958 roku sprowadzili siostry karmelitanki Dzieciątka Jezus ofiarując im swój dom na założenie klasztoru. Wcześniej dom ten był trzykrotnie sprzedawany różnym właścicielom, aż wreszcie został kupiony przez doktora Bronisława Klusa.
Według relacji jego żony Stefanii na kilka lat przed przyjazdem sióstr karmelitanek Dzieciątka Jezus do Zakopanego, śniło się jej, że była na Lipkach i widziała, jak Boże Dziecię szło do niej na tle gór.
Apostolstwo sióstr
W początkach istnienia placówki Siostry odwiedzały chorych, starszych, samotnych ludzi, zanosiły im obiady, udostępniały noclegi i stołowały gości, szyły paramenty liturgiczne, trudniły się dziewiarstwem, ale przede wszystkim szerzyły kult Bożego Dzieciątka i Jego Najświętszej Matki.
Dziś Siostry kontynuują podjęte posługi apostolskie, odwiedzają chorych, potrzebujących, wspierają modlitwą, apostołują otwartością serc, radością i miłością.
Przy tutejszej Wspólnocie od lat działa Bractwo Dzieciątka Jezus. Zostało założone w 1975 r. Inicjatorką Bractwa była s. Waleria Wróbel. W swoich początkach funkcjonowało pod nazwą: „Rodzina Dzieciątka Jezus”. Miało ono jednak charakter Bractwa Praskiego Dzieciątka Jezus i działało za pozwoleniem ówczesnego prowincjała o. Ottona Filka OCD. W 2001 roku zostało oficjalnie erygowane. Do Bractwa Dzieciątka Jezus jest zapisanych 1076 członków, którzy pragną żyć cnotami Bożego Dzieciątka, naśladować Go w pełnieniu woli Ojca Niebieskiego, w miłości i posłuszeństwie Maryi i Józefowi. Podejmują praktyki modlitewne, uczestniczą w organizowanych nabożeństwach i spotkaniach. Raz w miesiącu uczestniczą we wspólnej Eucharystii.
Historia Obrazu Dzieciątka Jezus w naszej kaplicy
Obraz cudownego Pastuszka został namalowany przez jedną z sióstr Zgromadzenia – s. Marcelinę od Miłosierdzia Bożego (Jadwigę Jachimczak) według opisu pani Stefanii Klusowej.
Dzieciątko Jezus zostało tak namalowane, że z której strony patrzymy na Nie, odnosimy wrażenie, jakby swój wzrok kierowało na nas. Spełniło się pragnienie Fundatorki – obraz Dzieciątka Jezus został nie tylko umieszczony w ołtarzu, ale też bardzo szybko wsławił się swą niezwykłością.
Dnia 7 czerwca 1959 roku odbyło się poświecenie kaplicy i została odprawiona pierwsza Msza święta.
W niedługim czasie po tym wydarzeniu przyszła do kaplicy udręczona cierpieniem matka przynosząc swoje umierające dziecko. Lekarze nie rokowali nadziei życia. Położyła je przed ołtarzem wołając: „Tylko Ty, Boże Dzieciątko, możesz mi je uratować”. I stał się cud! Dziecko zaczęło dawać oznaki życia i odzyskało zdrowie.
Liczne wota przy obrazie cudownego Pastuszka mówią o wielości otrzymanych łask
Serdecznie zapraszamy na Mszę św. dziękczynno-błagalną ku czci Bożego Dzieciątka każdego 25 dnia miesiąca: na godzinę 18.00 w dzień powszedni, a jeśli 25 przypada w niedzielę lub święto, to zapraszamy na godzinę 10.00. Msza św. jest odprawiana w intencji Członków Rodziny Dzieciątka Jezus, ich Bliskich, za Wszystkich uczęszczających do tutejszej kaplicy, Ofiarodawców i Dobroczyńców z ich Rodzinami i polecających się naszym modlitwom.
Natomiast w sobotę przed 25. dniem miesiąca, o godz. 10.00 odbywa się spotkanie formacyjne.
Zobacz galerie zdjęć:
You must be logged in to post a comment.